Założyciel Domu, ks. Antoni Godziszewski
Dom Pomocy Społecznej w Częstochowie przy ul. Wesołej 14 został założony w 1934 przez Towarzystwo Dobroczynności pod nazwą Dom Noclegowy dla Bezdomnych Kobiet. Przewodniczącym Towarzystwa Dobroczynności i opiekunem Domu był wówczas ks. Antoni Godziszewski- radca prawny i urzędnik Kurii Diecezjalnej w Częstochowie. Za jego staraniem do Domu sprowadzone zostały Siostry Albertynki, które w listopadzie 1934 r. rozpoczęły pracę w istniejącym już Domu Noclegowym przeznaczonym dla Bezdomnych Kobiet.
II wojna światowa to okres wycieńczenia. W 1943 Siostry i Podopieczne zostały wysiedlone i przeniesione do Sióstr Nazaretanek. Budynek zajęło najpierw wojsko niemieckie, a potem radzieckie. Powrót do Domu datuje się na rok 1945. W roku 1947 Dom został podporządkowany Ministerstwu Opieki Społecznej. Rok Później otrzymał nazwę Dom Opieki, a władzę nadrzędną objął Wojewódzki Oddział Opieki Społecznej w Kielcach. Częstochowa należała wówczas do województwa kieleckiego.
Z początkiem lat 50-tych rozpoczęto próby przekształcenia Domu Opieki na Zakład Specjalny dla Nieuleczalnie Chorych Mężczyzn-Siostry skutecznie te poczynania zażegnały. W tym czasie Dom uległ ogólnemu rozwojowi, nie tylko bytowemu i mieszkalnemu, ale również rozwinęły się różne formy pracy służące wszechstronnemu rozwojowi mieszkanek.
W latach 1951-1990 nadzór nad Domem posiadało Zrzeszenie Katolików „Caritas”. Były to też lata ciągłych lustracji władz nadrzędnych (w tym wojewódzkich i państwowych) dotyczących spraw finansowych, gospodarczych, sanitarnych i ogólnych wyznaczających prawidłowe funkcjonowanie Domu.
W dniu 19 lipca 1990 roku została zawarta umowa między Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej a Zgromadzeniem Sióstr Albertynek. Odtąd Dom nosi nazwę Dom Pomocy Społecznej dla Dorosłych prowadzony przez Zgromadzenie Sióstr Albertynek. Funkcjonuje zgodnie z ustawą o pomocy społecznej oraz przepisami wykonawczymi tej ustawy.
Od 2 grudnia 1995 do 31 grudnia 1998 Do działał na podstawie umowy zawartej między Wojewodą Częstochowskim a Zgromadzeniem Sióstr Albertynek z jednostką nadrzędną: Wojewódzkim Zespołem Pomocy Społecznej w Częstochowie.
Z dniem 1 stycznia 1999 prawa i obowiązki Wojewody przeszły na Prezydenta Miasta, a prawa Wojewódzkiego Zespołu Pomocy Społecznej w Częstochowie na Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej.
W roku 2001 Dom uzyskał warunkowe zezwolenie na prowadzenie działalności. Warunkiem uzyskania ostatecznego zezwolenia na prowadzenie działalności było spełnienie wymaganych standardów do 2006 r. Stąd od roku 2000 trwały remonty, do których Dom został zobligowany w Programie Naprawczym.
W dniu 19 września 2009 roku odbyła się uroczystość 75-lecia założenia Domu Sióstr Albertynek Posługujących Ubogim przy ul. Wesołej 14 w Częstochowie.
Siostry Albertynki, Mieszkanki, pracownicy, zaproszeni goście i przyjaciele Domu podczas Mszy świętej celebrowanej pod przewodnictwem Jego Eminencji Arcybiskupa Stanisława Nowaka i ks. bpa Antoniego Długosza w Katedrze w Częstochowie dziękowali za lata działalności Domu, jak również oddawali to piękne dzieło opiece Najświętszej Maryi Panny.
Modernizacja Domu
Adaptacji uległ strych Domu w celu rozgęszczenia pokoi mieszkanek oraz kotłownia. Wymieniono grzejniki, parapety, okna, wykonana została elewacja Domu. Prace adaptacyjne trzeciego piętra zostały zakończone w połowie roku 2006.
Remont dotyczył również pozostałych pięter Domu. W roku 2006 od kwietnia do sierpnia włącznie trwały remonty korytarzy na poszczególnych piętrach Domu, usunięto boazerię ze ścian korytarzy, na podłogę położono glazurę, ściany zostały pomalowane na pastelowe kolory, w połowie długości wyłożone kostką, na ścianach zainstalowano poręcze. Drzwi do pokoi mieszkalnych oraz innych pomieszczeń, do których można wejść z korytarza zmieniono na nowe. Natomiast drzwi prowadzące na oddziały wymieniono na drzwi przeciwpożarowe, co było jednym z wymogów Programu Naprawczego.
Parter: Na korytarzu głównym również nie obyło się bez remontu, zmieniono podłogi, usunięto boazerię ze ścian. Pomalowane zostały ściany. Wszystkie drzwi zostały wymienione na nowe oraz zwężone zostało przejście przedzielające korytarz główny Domu, by można było wstawić tam drzwi przeciwpożarowe zgodnie z wymogiem Programu Naprawczego.
Kawiarnia: W kawiarni Domu usunięto podest „sceny”, boazerię ze ścian, zwężone zostały drzwi do pokoju gościnnego, założono nowe drzwi wejściowe.
Kaplica: Wystrój kaplicy uległ zmianie: usunięto boazerię ze ścian, założono sufit podwieszany z halogenowym oświetleniem, górna połowa ścian została pomalowana na biało natomiast dolna wyłożona panelami ściennymi. Wejście do kaplicy zostało poszerzone, pod ołtarz zbudowano podest.
Wszelkiego rodzaju remonty oraz modernizacje Domu nie byłyby możliwe, gdyby nie darczyńcy i sponsorzy, którzy przez cały czas wspierają nas nie tylko dobrym słowem i sercem, ale również środkami materialnymi.
Na łamach strony pragniemy podziękować za wsparcie finansowe organizacji charytatywnej kościoła niemieckiego RENOVABIS, która zaprzyjaźniona jest z naszą placówką, a bez której remont III piętra nie odbyłby się ze względu na brak środków.
Remont klatki schodowej Domu oraz wymiana poręczy była możliwa dzięki panu Janowi Czekajewskiemu, którego wsparcie zawsze jest nieocenione i brak jest słów, które zrekompensowałyby jego serce oraz pomoc dla naszej placówki.
Pan Jana Czekajewski wspomógł również generalny remont jadalni na I piętrze Domu. Dzięki wsparciu finansowemu możliwa była zmiana podłóg, mebli, pomalowanie ścian oraz aranżacja sufitu, który w chwili obecnej przypomina słońce, a jego świetlne promienie przypominają o cieple, które daje życie…
Powódź
18 maja 2010 roku Dom Pomocy Społecznej przy ul. Wesołej 14 w Częstochowie nawiedziła powódź, której skutki były katastrofalne, mieszkankom groziła ewakuacja…
Fala powodziowa była tak silna, że pomimo ciągłej pracy pomp przemysłowych, woda w błyskawicznym tempie dostała się do środka magazynów Domu. Wszystko było zniszczone: sprzęty w magazynach, chłodziarko-zamrażarki, szafy, regały magazynowe, piec kuchenny, który w efekcie trzeba było zdemontować, a przede wszystkim maszynownia windy. Zniszczeniu uległy magazyny Domu.
Oprócz zniszczonego mienia na ścianach pojawiła się wilgoć, pleśń oraz stęchlizna, której odór przenikał wszystko. By zapobiec kolejnym powodziom konieczny był generalny remont magazynów Domu oraz przeniesienie odpływów na wyższe poziomy.
Nie byłoby to możliwe, gdyby nie pomoc naszych darczyńców, których efekty wsparcia finansowego można obejrzeć poniżej… Aparat cyfrowy odzwierciedlił dzieło, ale my- jedna rodzina DPS- siostry, mieszkanki i pracownicy Domu – nie opiszemy tak wiernie naszej wdzięczności…, bo serce tak nie umie…, ono czuje, jest wdzięczne i nie zapomni NIGDY, że JESTEŚCIE!!!
Rozbudowa Domu
Dom Pomocy Społecznej przy ul. Wesołej 14 swoją działalność rozpoczął w 1934 roku Losy Domu zmieniały się wraz ze znakami czasu, obowiązującym ustrojem i historią.
Oczywistym jest fakt, że postępujący rozwój ma wobec człowieka coraz większe wymagania. Zmieniające się standardy dążą ku optymalnemu rozwiązaniu dotyczącemu życia każdego człowieka, zwłaszcza niepełnosprawnego. Koniecznym jest odpowiednio wyposażona sala do zajęć, pokój mieszkalny, realizowanie wszelkiego rodzaju potrzeb mieszkańca od bytowych do edukacyjnych. Wszyscy w Domu Pomocy Społecznej przy ul. Wesołej 14 codziennie podejmują się zadania, które ma na celu sprostanie tym oczekiwaniom. Na co dzień w większości się to udaje, choć nasza placówka to tylko „namiastka rodzinnego domu”, który jest ukryty głęboko w sercach naszych mieszkanek.
Staramy się zrobić wszystko, by osoby, którym przyszło spędzić tu resztę życia miały jak najlepiej. Tym samym, by polepszyć warunki lokalowe mieszkanek w sierpniu 2009 r. rozpoczęła się budowa Domu, który ma być połączony łącznikiem z pierwotnym budynkiem. Ta rozbudowa Domu Pomocy Społecznej to ogromne przedsięwzięcie, które w przyszłości ma służyć wspólnemu dobru. Zwiększenie metrażu z pewnością polepszy pracę terapeutyczną z mieszkankami Domu oraz zwiększy jej efektywność. Nastąpi rozgęszczenie sal terapeutycznych, będzie przeprowadzona fluktuacja pomieszczeń. Na te wszystkie wymienione wyżej plusy budowy z niecierpliwością czekamy wszyscy, zwłaszcza mieszkanki.
Jednakże dzieło, które powstaje na oczach wspólnoty osób z ul. Wesołej 14 budowane jest również z myślą o społeczności lokalnej, w połączeniu ze wsparciem władz miasta. Już w latach przedwojennych Siostry Albertynki nie ograniczały się do pomocy tylko ówczesnym 30 mieszkankom Domu. Służyły wiernie, na miarę własnych możliwości, wszystkim potrzebującym. Tak jest i dzisiaj, po latach, a zadaniem wszystkich związanych z Domem osób jest podtrzymywać rozpoczęte w 1934 roku dzieło.
Konkludując, placówka buduje się również z myślą o potrzebach miasta Częstochowy, w którym z każdym kolejnym rokiem przybywa osób starszych, potrzebujących opieki. Nie jest jeszcze ustalony ostatecznie profil działalności Domu, jednakże wstępne projekty dotyczące jego funkcjonowania oscylują wokół dziennej opieki nad osobami starszymi.
W budowanym pomiędzy dwoma budynkami łączniku w przyszłości znajdować się będzie kaplica Domu. Na dachu nad kaplicą zbudowana została wieżyczka, w której umieszczony został dzwon. Otrzymaliśmy go od Sióstr Albertynek z Mnikowa k. Krakowa. Służył on Siostrom od 1930 roku do momentu powstania parafii. W dniu 27 stycznia b.r. po raz pierwszy rozbrzmiał on na wieży na Anioł Pański w Częstochowie. Z serca dziękujemy Siostrom za ten dar.
Nie byłoby budowy, pomysłów i planu, gdyby nie pomoc naszych darczyńców. Jesteśmy ogromnie wdzięczni Siostrze Starszej Krzysztofie Babraj z Radą Generalną w Krakowie, która przeznacza środki finansowe na rozbudowę Domu w Częstochowie. Regularnie pracami koordynuje Siostra Ekonomka Róża Rowińska z Prowincji Krakowskiej. Otacza ona szczególną pieczą rzetelne wykorzystanie posiadanych środków finansowych i racjonalne nimi dysponowanie zgodnie z wyznaczonym w harmonogramie terminie prac. Nie można zapomnieć o innych osobach, których wsparcie materialne staje się realnymi, kolejnymi cegiełkami budowanego Domu.
